Hoe om te gaan met kachels in tenten tijdens oefeningen In de grotere kadercommando en messtenten werden de tentkachels GHS gebruikt. De gebruiksaanwijzing stond op de zijkant afgebeeld en werd vaak niet gelezen. Er ontstond altijd een discussie of de kachel nu op diesel, benzine of kerosine brandde. Het instructieplaatje gaf ook niet veel duidelijkheid, want daar stond het niet op. Na het raadplegen van de bijgevoegde instructiekaart (IK) kon de jerrycan met brandstof buiten de tent worden aangesloten. Hierna moest er buiten brandstof door de leiding worden gepompt en vervolgens werd met een lont de brandstof in de kachel ontstoken. Dit was een gevaarlijk iets wat niet zelden leidde tot behoorlijke ontploffingen. Als de kachel brandde kwam het volgende probleem. Kaderleden die zich wilden ontdoen van hun kledingstukken vonden daarbij steun aan de (hete) kachelpijp, met alle gevolgen van dien. De bewuste tentkachel De jerrycan kon benzine, diesel, kerosine of water bevatten. Een metalen plaatje, stevig vastgemaakt aan de greep, duidde aan welke vloeistof werd vervoerd. Kleur en markeringen in reliëf, handig bij gebruik ’s nachts zonder verlichting, gaven informatie over de aard van de vloeistof. Huzaren konden zo een onderscheid maken tussen benzine, kerosine of diesel. Jerrycans voor drinkwater waren te herkennen aan een wit kruis dat op de zijde werd geschilderd en aan de vorm van het handvat (een H van H2O). Later werd voor water gebruik gemaakt van plastic jerrycans. Konden de metalen watercans nog gewoon op de kachel worden geplaatst, teneinde warm water te verkrijgen, bij de plastic cans had dit vaak smelten van de cans tot gevolg. Het rooster aan de zijkant van de kachel werd ook gebruikt om tosti’s te bakken. In koudere perioden werden de jerrycans met water naast de kachel gezet. Die bevoorrading werd doorgaans verricht door huzaren. Zo kon het gebeuren dat tijdens een bivak een luitenant met hoofdpijn zijn aspirine met een slok water wilde doorslikken. Hij vulde daartoe zijn mok en nam een flinke slok. Na 14 dagen werd de luitenant uit het ziekenhuis ontslagen, de jerrycan bevatte namelijk kerosine. Dat je ook na zo’n avontuur generaal kon worden heeft deze luitenant wel bewezen. NB: De jerrycan is een Duitse uitvinding uit de 2e WO. De Amerikanen gaven aan de Duitse “Kanister” de naam “jerrycan”, een samenvoeging van “Jerry”, de bijnaam die de Engelstaligen aan de Duitsers gaven en “can”, vat, in het Engels. 93
95 Online Touch Kachels, drievatensysteem Home